ഒരു പ്രത്യേക ജനവിഭാഗത്തിന്റെ
അറിവ്,
വിശ്വാസം, ആചാരമര്യാദകൾ, അനുഷ്ഠാനങ്ങൾ, കലാപ്രവർത്തനങ്ങൾ, സ്വഭാവരീതികൾ, അഭിലാഷങ്ങൾ ഇവയുടെയെല്ലാം ആകെത്തുകയെയാണ് സംസ്‌കാരമെന്ന അർത്ഥത്തിൽ
വ്യവഹരിക്കുന്നത്. ജീവിതാനുഭവങ്ങളെ നിരീക്ഷിക്കുകയും വിശകലനവിധേയമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിലൂടെ
കണ്ടെത്താവുന്നതാണിത്. സാംസ്‌കാരികവ്യവഹാരത്തിന്റെ സാധ്യതകൾ ഒരുപക്ഷേ, ജനപരമ്പരകളുടെ തുടർച്ചയിലൂടെയോ, ഒരു വ്യക്തിയുടെ മാത്രം പ്രവർത്തനങ്ങളിലൂടെയോ കണ്ടെത്താനാവും.
സംസ്‌കാരപഠനം മുഖ്യമായും ഊന്നൽ നല്കുന്നതെന്ത് എന്ന് അന്വേഷിക്കേണ്ടതിവിടെയാണ്. സാമൂഹികശാസ്ത്രത്തിന്റെ
വിശകലനരീതികളിലൂടെ സംസ്‌കാരത്തെയും ജീവിതശൈലിയെയും വിശദമാക്കുന്ന രീതിയും ഉപയോഗത്തിലിരിക്കുന്ന
ഉദാത്തമാതൃകകളെ ആസ്പദമാക്കി സാംസ്‌കാരികവിശകലനം നടത്തുന്ന രീതിയും നിലവിലുണ്ട്. എന്നാൽ
പലപ്പോഴും നാം സ്വീകരിക്കുന്ന മാതൃക ഇതിൽനിന്നും തികച്ചും വ്യത്യസ്തമത്രേ. അതു വ്യത്യസ്തവിഷയങ്ങൾ
ഒരേ സമയം കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതും അധികാരഘടനയുടെ താല്പര്യങ്ങളെക്കൂടി
(പതിനൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന കാശ്മീരി കവിയായ ബിൽഹണൻ എഴുതിയ കൃതിയാണ്
ചൗരപഞ്ചാശിക. പാഞ്ചാലദേശത്തെ രാജാവായ മദനാഭിരാമന്റെ മകളായ യാമിനീപൂർണ്ണതിലകയെ അദ്ദേഹം
സ്‌നേഹിച്ചു. ഇതറിഞ്ഞ രാജാവ് ബിൽഹണനെ തടവിലാക്കി. തടവിൽക്കിടന്ന് അദ്ദേഹം എഴുതിയതാണ്
ചൗരപഞ്ചാശിക. വാമൊഴിയായിട്ടാണ് ഇതു പ്രചരിച്ചത്. അവയ്ക്ക് പല ദേശങ്ങളിലും വ്യത്യാസങ്ങളുമുണ്ടായിരുന്നു.
എങ്കിലും,
പിന്നീട് എഴുതപ്പെട്ടു. പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ യൂറോപ്യന്മാർ
ഈ കൃതി കണ്ടെടുത്തു. 1848ൽ ഇതിനു ഫ്രഞ്ചുവിവർത്തനമുണ്ടായി. കൂടാതെ,
(പതിനൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന കാശ്മീരി കവിയായ ബിൽഹണൻ എഴുതിയ കൃതിയാണ്
ചൗരപഞ്ചാശിക. പാഞ്ചാലദേശത്തെ രാജാവായ മദനാഭിരാമന്റെ മകളായ യാമിനീപൂർണ്ണതിലകയെ അദ്ദേഹം
സ്‌നേഹിച്ചു. ഇതറിഞ്ഞ രാജാവ് ബിൽഹണനെ തടവിലാക്കി. തടവിൽക്കിടന്ന് അദ്ദേഹം എഴുതിയതാണ്
ചൗരപഞ്ചാശിക. വാമൊഴിയായിട്ടാണ് ഇതു പ്രചരിച്ചത്. അവയ്ക്ക് പല ദേശങ്ങളിലും വ്യത്യാസങ്ങളുമുണ്ടായിരുന്നു.
എങ്കിലും,
പിന്നീട് എഴുതപ്പെട്ടു. പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ യൂറോപ്യന്മാർ
ഈ കൃതി കണ്ടെടുത്തു. 1848ൽ ഇതിനു ഫ്രഞ്ചുവിവർത്തനമുണ്ടായി. കൂടാതെ,