കഥപറച്ചിലിലെ തന്ത്രങ്ങളെയും മാതൃകകളെയും കുറിച്ചുള്ള അന്വേഷണമാണ് ആഖ്യാനത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകളും ചര്ച്ചകളുമായി മാറിയത്. കഥ പറയുമ്പോള് കഥാകൃത്ത് ഉപയോഗിക്കുന്ന പ്രത്യേകസംവിധാനങ്ങള്, തെരഞ്ഞെടുക്കുന്ന പദങ്ങള്, സന്ദര്ഭാനുസരണം ആകാംക്ഷയും വൈകാരികതയും ജനിപ്പിക്കുന്നതിനു സന്നിവേശിപ്പിക്കുന്ന ഫലപ്രദമായ പ്രയോഗങ്ങള് ഇവയെല്ലാം തന്നെ ആഖ്യാനപഠനത്തില് പ്രസക്തമാണ്. ആഖ്യാനത്തിന്റെ ഘടനയും പ്രവര്ത്തനവും വിശദീകരിക്കുന്ന പഠനമേഖലയാണ് ആഖ്യാനശാസ്ത്രം(narratology) എന്നു സാമാന്യമായി പറയാം. ഒരു പാഠം ക്രമാനുഗതമായ അനവധി സംഭവശ്രേണികളെ ഉള്ക്കൊള്ളുകയും അവയുടെ വിന്യാസത്തില് സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്ന സവിശേഷതകളിലൂടെ അനുവാചകനില് വികാരവിചാരങ്ങള് സൃഷ്ടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഭാഷകനും ശ്രോതാവിനും ഇടയ്ക്കു നിലനില്ക്കുന്ന സംവേദനമണ്ഡലത്തെ ആഖ്യാനം എന്നുവിളിക്കാം. ആശയക്കൈമാറ്റമാണ് ഇവിടെ നടക്കുന്നത്. കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെടുന്ന സംഭവങ്ങളുടെ സ്വഭാവവും രീതികളും ഇരുകൂട്ടര്ക്കുമിടയില് സുശക്തമായ ആഖ്യാനതന്ത്രമായി മാറുന്നു. ആഖ്യാനതന്ത്രം എന്താണെന്നു വിശദീകരിക്കുകയാണ് ആഖ്യാനശാസ്ത്രം ചെയ്യുന്നത്.
PART 1 - YouTube_link PART 2 - YouTube_link
No comments:
Post a Comment